Herşey iyi kötü bir rutine oturmuşken 15 gündür bezgin bekir gibiyim. İşten eve geliyorum kolum kalkmıyor.Kafamda yazacak o kadar çok şey biriktirdim ki bu uyuşuk mayışık hallerim de nereden çıktı bilmiyorum. Adeta beynim vücuduma harekete geç emri veremiyor gibi... Kafam zehir gibi çalışıyor o ayrı; beyminden çıkan herşey tasarı olarak kafamın bir köşesinde eyleme dönüşemeden kalıyor....
Neyseki bu rahatsızlık veren halimden kısa bir süre önce kurtuldum.Düşünüyorum da belki de zaman zaman çalışalım ya da çalışmayalım biz annelerin de böyle depresif ruh halleri içinde olmaya hakkı var. Kolay değil ki bir çocuğun sorumluluğunu, uykusuz hallerini, hasta hallerini kaldırmak, herşeye yetişebilmek, kocayla uyum sağlayabilmek, işe gitmek, işte hesap vermek....
İşte böyle bir 15 günün ardından gücümü yeniden topladım blogumdayım...Kafamdaki herşeyi bloga aktarma vakti...HADİ BAKALIM..
Özge
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder